Τριγύρω μου τόση φασαρία φωνές,μουσική,γέλια και μέσα μου τόση ησυχία.πλεον ναι ηρεμία και ησυχία προσπάθησα γι αυτό και νομίζω το κατάφερα δεν είμαι και πολύ σίγουρη όμως.το μόνο σίγουρο είναι πως μου αρέσουν αυτές οι νύχτες με δυο,τρεις φίλους και κουβέντα μέχρι αργά.
νομιζω με βοήθησε αρκετά η κουβέντα μαζί τους.σε ένα μικρό μπαρ της πόλης να μου εξιστορούν ιστορίες από τα παλιά,τα δικα τους παλιά παιδικά,εφηβικά και φοιτητικά χρόνια!Ειναι γεμάτοι από εμπειρίες,φάρσες,καφριλες,ποτά,ξενύχτια και έρωτες που έσβησαν γρήγορα.Ο καθένας τους έχει τη δίκη του περίεργη και όμορφη ιστορία.Ισως φανώ υπερβολικη αλλά με εξιτάρει το γεγονός ότι μαθαίνω όσα έχουν περάσει και τους κοιτάζω σαν μικρό παιδί που δεν έχει ζήσει τίποτα.Συναναστρεφομαι με αρκετά άτομα κάθε μέρα όλοι τους διαφορετικοί.Λιγοι ήταν αυτοί που με έκαναν να μιλήσω και εγώ για τη ζωή μου.Δεν ξέρω αν με καταλαβαινετε προσπαθώ να έκφρασω τις σκεψεις μου όσο καλύτερα γίνεται.Το νόημα πιστεύω το πιάσατε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου